Guido van Hengel in Donau over Bloed en honing: De Balkan als muziekstuk
“Het boek leest als een symfonie, een muziekstuk met enige majeur- maar vooral ook veel mineur akkoorden. Het vuistdikke, epische werk is daarom zeer geschikt als binnenreisboek tijdens de lockdown en de Kerst. Dankzij de subtiele schrijfstijl van Van der Linde en de indrukwekkende foto’s van Segers reis je mee van Zagreb in Kroatië naar Budva in Montenegro, via Bosnië, Servië, Kosovo, Noord-Macedonië en Albanië. Voor de Donau-lezer is deze reis bovendien een feest van herkenning. Je ruikt de rokerige cafés, je proeft het gekruide vlees en de koffie, en je hóórt de verhalen van talloze passanten, deelnemers, reizigers, uitbaters, veteranen, demonstranten, gidsen en schrijvers. Zij klinken soms larmoyant, dan weer vurig, meestal somber, vaak ook strijdbaar.”
“Minstens zo belangrijk als de tekst zijn de foto’s van Nicole Segers, die een soepele dans aangaan met de tekst. Visueel overstijgt dit boek alle andere boeken die ik ooit over de Balkan heb gelezen: dan weer zijn de teksten in het groot afgedrukt, dan weer in het klein, soms staan losse woorden of zinnen in lege ruimtes, de foto’s worden afgewisseld met lege pagina’s, waardoor lucht ontstaat en ruimte voor eigen reflectie. Soms voelt het alsof je het boek leest in 3-D (en dan heb ik het niet over de dikte, die inderdaad aanzienlijk is).”
“Zo biedt Bloed en honing ondanks de universele thema’s, de grootse opzet en de historische verwijzingen eigenlijk ook een actuele inkijk in de wachtkamer van de EU, waar het moeilijk toeven is.”